Na imię mam Ola, mam 18 lat i mieszkam we Wrocławiu, Sonyeo i Woori to moje jedyne lalki. Oprócz poświęcania im tyle uwagi, ile tylko mogę, moim głównym zainteresowaniem jest koreańska muzyka (jestem ogromną fanką zespołu WINNER, słucham też bardzo dużo koreańskiego hip-hopu), a także szeroko pojęty wizaż i moda, choć brzmi to dość trywialnie. Bardzo dużo czytam, skupiając się raczej na klasykach literatury, a co z czytaniem się wiąże, jestem od dziecka absolutnie zakochana w całej serii "Harry'ego Pottera". Oprócz Sonyeo i Woori, moimi oczkami w głowie (nie jestem pewna, czy to pojęcie istnieje w liczbie mnogiej) jest mój prywatny zwierzyniec - mam dwa koty i psa, które oprócz nadmiaru sierści nie mają absolutnie żadnych wad. Oglądam seriale, bajki, chodzę do szkoły, wydaję pieniądze na największe głupoty i spędzam zdecydowanie za dużo czasu siedząc w Internecie, jedząc lub śpiąc czyli w skrócie, raczej nie wyróżniam się niczym konkretnym.
Jeśli mimo wszystko udało mi się kogoś sobą zainteresować to można mnie znaleźć:
(choć z góry mówię, że nie każdemu podejdzie k-popowa tematyka)
(gdzie zawsze można do mnie napisać i chętnie odpowiem na wszystkie pytania czy po prostu porozmawiam)
***
Na koniec wspomnę tylko krótko (bo wiem, że pytania czy wątpliwości w takich sprawach pojawiają się bardzo często), że żadne z moich zdjęć nie jest przerabiane nawet w najmniejszym stopniu. Kwestia wyboru i poczucia estetyki, ale zapewniam, że moje zdjęcia zrzucam z aparatu i w takiej "surowej", jak to niektórzy mogą nazwać, formie, wrzucam tu, na bloga. Jedyne, co robię to ucięcie zdjęć pod wymiar, jeśli podczas ich robienia zapomnę włączyć ulubioną rozdzielczość w aparacie (i dlatego, z powodu mojego lenistwa, niektóre mają wysokość o piksel większą niż inne - po prostu nie chcę mi się bawić w ucinanie jednego piksela).
***
Na koniec wspomnę tylko krótko (bo wiem, że pytania czy wątpliwości w takich sprawach pojawiają się bardzo często), że żadne z moich zdjęć nie jest przerabiane nawet w najmniejszym stopniu. Kwestia wyboru i poczucia estetyki, ale zapewniam, że moje zdjęcia zrzucam z aparatu i w takiej "surowej", jak to niektórzy mogą nazwać, formie, wrzucam tu, na bloga. Jedyne, co robię to ucięcie zdjęć pod wymiar, jeśli podczas ich robienia zapomnę włączyć ulubioną rozdzielczość w aparacie (i dlatego, z powodu mojego lenistwa, niektóre mają wysokość o piksel większą niż inne - po prostu nie chcę mi się bawić w ucinanie jednego piksela).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz